“Останаа зајци пред фарови. Гледај. Нема крај. Немаше ни почеток. Ништо не се случи. Пројде некое време. Со голема брзина на стоење. Напред. Или назад. Или кога? Вчера. После. Лани. Сега. Утре. Пред извесно време. После многу години. Векови наназад. Една младост. Една длабока старост. Една кобна есен. Еден обичен ден. Еден обичен живот. Еден од оние моменти. Некаде у пизду материну, на патот за у курац.
Едно старо дрво. Клупа во парк. Железничка станица. Шарен чадор. Топло чоколадо. Широка улица. Кошула во штрафти. Сабајлешки бурек. Мерак на душата. Ќеиф на курот. Ситно предавство. Мирис на кујна. Неплатени сметки. Скапи мириси. Редици. Убави места. Малку радост. Слатко смеење. Циркус. Еден мајмун. Една свиња, ја имитира смртта. Експлозија. Делови од некои други делови. Мртви делови. Земји. Европи. Пички мајчини. Мој дел. Твој дел. Си ебав мајката. Види. Ќе експлодирам деновиве. Како прашина ќе затрупам наоколу.”
Едно старо дрво. Клупа во парк. Железничка станица. Шарен чадор. Топло чоколадо. Широка улица. Кошула во штрафти. Сабајлешки бурек. Мерак на душата. Ќеиф на курот. Ситно предавство. Мирис на кујна. Неплатени сметки. Скапи мириси. Редици. Убави места. Малку радост. Слатко смеење. Циркус. Еден мајмун. Една свиња, ја имитира смртта. Експлозија. Делови од некои други делови. Мртви делови. Земји. Европи. Пички мајчини. Мој дел. Твој дел. Си ебав мајката. Види. Ќе експлодирам деновиве. Како прашина ќе затрупам наоколу.”
No comments:
Post a Comment